رایزنی کاخ سفید و وزارت خارجه برای امتیاز غیر تحریمی به ایران

دسترسی تدریجی ایران به پول خودش!

ری تکیه، کارشناس امور ایران از شورای روابط خارجی آمریکا می گوید: مطمئن نیستم که ایرانیان با دسترسی مرحله به مرحله به پول خودشان در مقابل ایجاد محدودیت ها در فعالیت های هسته ای موافقت کنند.
 
 
 
 

دیپلماسی ایرانی:با به پایان رسیدن مذاکرات دو روزه ژنو که همزمان با موافقت کنگره برای آغاز به کار دولت آمریکا بود، حالا کاخ سفید در موقعیت دشوارتری قرار گرفته است. طبق اظهار نظرهای مقامات دولت اوباما، ایران طرحی را با جزئیات برای خروج از بن بست هسته ای ارایه داد و مذاکرات صریحی نیز در این زمینه داشته است. تهران انتظار دارد در مقابل گام های عملی؛ تحریم ها لغو شوند و اکنون معضل اصلی برای اوباما نیز لغو تحریم هاست. چرا که به تازگی اوباما و کنگره به طور نسبی به توافقی برای  آغاز به کار دولت دست یافته اند و طرح درخواست تعدیل تحریم های اعمالی علیه ایران از سوی رئیس جمهور آمریکا، می تواند بار دیگر کنگره را در مقابل کاخ سفید قرار دهد.

روز پنجشنبه بود که یک مقام آمریکایی اعلام کرد، احتمالا دولت اوباما پیشنهاد دسترسی ایران به میلیاردها دلار پول نقدی را ارایه می کند که با توجه به تحریم ها در حساب های خارجی، بلوکه شده است. برخی بر این باورند که چنین اقدامی از فروپاشی نظام تحریم ها علیه ایران جلوگیری می کند.از سوی دیگر اوباما نیز می تواند به تهران نشان دهد که در مذاکرات جدی است و مشوقی نیز برای آن در نظر گرفته است.

به گزارش نیویورک تایمز، در حالی این اخبار به بیرون درز کرده است که هنوز کاخ سفید و وزرات خارجه آمریکا در حال مذاکره در مورد آن هستند. از سوی دیگر در مذاکرات دو روزه ژنو، یک کارشناس تحریم از خرانه داری آمریکا نیز حاضر بوده و نمایندگان ایران و آمریکا نیز در حاشیه این مذاکرات، ملاقات دوجانبه داشتند.

علاوه بر این دور بعدی مذاکرات برای 16 و 17 آبان ماه در ژنو برنامه ریزی شده و مقامات دولت آمریکا می کوشند از رای گیری در مورد اعمال تحریم های جدید علیه ایران در سنا، جلوگیری کنند.

این درحالی است که برخی در کنگره بر تشدید تحریم ها تاکید دارند. آنها می گویند ایران در مذاکرات تعهدی برای تعلیق غنی سازی نداده است و دلیلی برای لغو تحریم ها وجود ندارد.

گزارش ها حاکی از آن است که پیشنهاد آزادسازی سرمایه بلوکه شده ایران در حساب های خارجی، به طور محدودتری نظام اعمال تحریم ها علیه ایران را مخدوش می کند. از سوی دیگر در صورتی که توافق بین ایران و غرب به خوبی پیش نرود، آمریکا می تواند با تحریم هایی جدید، تمامی این سرمایه ها را بلوکه کند. برخی در سنا بر این باورند که این پیشنهاد در مقایسه با پیشنهادی که پیش تر در مورد لغو ممنوعیت تجارت طلا، ارایه شده بود، بهتر است.

برآوردها حاکی از آن است که حدود 50 میلیارد دلار از پول ایران در حساب های خارجی مسدود شده است.  یکی از اعضای سنا در این پرسش را مطرح می کند که آیا ارزش ندارد برای تعطیلی فوردو، مثلا یک میلیارد دلار از پول ایران را آزاد کنیم؟

در مقابل گروهی از تحلیلگران بر این باورند که احتمالا ایران با این پیشنهاد موافقت نمی کند، چرا که به دنبال لغو تمامی تحریم هاست. ری تکیه، کارشناس امور ایران از شورای روابط خارجی آمریکا می گوید: مطمئن نیستم که ایرانیان با دسترسی مرحله به مرحله به پول خودشان در مقابل ایجاد محدودیت ها در فعالیت های هسته ای موافقت کنند.

این در حالی است که هم اکنون طرح به صفر رساندن صادرات نفتی ایران در مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رسیده و گفته می شود که سنا نیز پیش از پایان ماه اکتبر برای به تعویق انداختن بررسی این بسته تحریمی، فرصت ندارد. مارک کیرک که همواره در پس پرده اعمال تحریم ها علیه ایران حضور داشته، ادعا می کند ایران با توقف فعالیت های هسته ای و موشکی خود موافقت نکرد و سنا نیز باید فورا دور جدیدی از تحریم ها علیه ایران را به تصویب برساند. با این حال گفته می شود احتمالا رای گیری در مورد تحریم های جدید تا پس از نشست اواسط آبان ماه در ژنو به تعویق می افتد.

ری تکیه در این زمینه اظهار داشت: به این ترتیب کاخ سفید می تواند از چشم انداز اعمال تحریم های بیشتر به عنوان ابزاری در مذاکرات استفاده کند. به گفته وی ایرانیان همواره یک اهرم در مذاکرات دارند و آن متوقف نکردن غنی سازی است. پس آمریکا نیز باید اهرم خودش را داشته باشد.

در روزهای آینده وندی شرمن، نماینده آمریکا در مذاکرات هسته ای با ایران به کنگره می رود تا نمایندگان را در جریان روند مذاکرات ژنو قرار دهد. قرار است محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران نیز به زودی به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی برود و در همین زمینه، با نمایندگان گفت و گو کند. از سوی دیگر، وزرات خارجه و خزانه داری آمریکا، مقاماتی را به کشورهای اروپایی اعزام کرده اند تا در خصوص جنبه های فنی نظام تحریم ها با همتایان اروپایی گفت و گو کنند.

تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 10

نوشته شده در دو شنبه 29 مهر 1392برچسب:,ساعت 8:52 توسط savalan| |

بهبود روابط ایران- آمریکا؛ کابوس اسرائیل و عربستان

 
 
 
 

رابرت گوردون، سفیر آمریکا در ریاض طی سال های 2001 تا 2003 می گوید: «بدترین کابوس سعودی ها این است که دولت آمریکا معامله ای بزرگ با ایران داشته باشد.» وی با بیان این جمله بر اهمیت بالقوه مذاکرات سازنده ژنو میان ایران و شش قدرت تاکید می کند.

 
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از آیریش تایمز، این گروه سه هفته دیگر دوباره گردهم می آیند تا گمانه زنی ها در مورد اینکه درصورت توافق در مورد برنامه هسته ای ایران و کنار گذاشته شدن تحریم های اقتصادی، یک تغییر ژئوپلیتیک بزرگتر ممکن خواهد شد، شدت بگیرد. روابط میان آمریکا و ایران که از انقلاب سال 1979 منجمد شده بود، می تواند دگرگون شود تا سیاست ها و صف آرایی های اساسی آمریکا در خاورمیانه مورد سوال قرار گیرد. عربستان و اسرائیل یا دستکم رهبری فعلی شان، بازندگان اصلی هرگونه بازبینی اینچنینی در صف آرایی ها خواهند بود.
 
از آنجایی که اسرائیل و عربستان، همواره روی دشمنی آمریکا با ایران حساب کرده اند، جای تعجب ندارد که خود و متحدانشان در کنگره آمریکا تا این اندازه به خشم بیایند. مقامات اسرائیل و عربستان که تا به امروز از بازیگران بسیار موثر بوده اند، با عنصر کیفی جدیدی روبرو شده اند- نیروی قوی افکار عمومی در ایران و آمریکا که در این منازعه راه حل دیپلماتیک را به راه حل های نظامی ترجیح می دهند.
 
 مذاکرات ژنو یادآور پیشنهاد قبلی ایران برای یک معامله بزرگ بود که در دولت بوش طی سال های 2003 و 2004 ارائه شد. آنها در رضایتمندی از حمله عراق و اشتیاق نومحافظه کاران برای تغییر رژیم در «محور شرارت» که ایران هم شاملش می شد، این پیشنهاد را رد کردند.
 
 پس از آن محمود احمدی نژاد در سال 2005 به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب شد و برنامه هسته ای ایران شتاب گرفت. ایران حق برخورداری از انرژی هسته ای را دارد، یکی از اعضای پیمان گسترش تسلیحات شیمیایی است و هیچ مدرکی دال بر اینکه قصد تولید سلاح هسته ای را دارد، وجود ندارد؛ اما از آنجایی که این کشور با تهدید تغییر رژیم روبرو است، آیا این گزینه در محاسبات واقعی سیاست های بزرگ عاقلانه نیست؟
 
 پیشنهاد روحانی
پیشنهاد 2004-2003 از سوی حسن روحانی مطرح شد که در آن زمان مذاکره کننده ارشد وقت ایران بود و حال پس از شکست قاطعانه نامزدهای دیگر در دور نخست انتخابات ماه ژوئن به ریاست جمهوری رسیده است.
 
آیریش تایمز مدعی است که این پیشنهاد شامل یک توافق هسته ای، تقویت امنیت، احترام متقابل و دسترسی به تکنولوژی می شد و ایران در ازای آن اسرائیل و بیانیه دو کشور را به رسمیت بشناسد، در به ثبات رساندن عراق کمک رسان باشد، کمک به حماس در غزه را متوقف کند و روباط با حزب الله در لبنان را تغییر دهد.
 
هیچ نشانه ای وجود ندارد که پیشنهاد مشابهی در دستور کار باشد. اتفاقاتی که از آن زمان به بعد رخ داد را نمی توان به عقب برگرداند، در حال حاضر توازن قدرت در هر دو کشور تغییر کرده و تردیدهای بسیار در واشنگتن نسبت به نیات و نقش منطقه ای ایران ایجاد شده است.
 
با این حال شدت، صداقت و سرعت مذاکرات هفته گذشته عمیقا بر مقامات آمریکایی اثر گذاشته است. همه آنها به خوبی می دانند که خاورمیانه در حال حاضر تا چه اندازه در مخاطره است و فضای منطقه تا چه اندازه می تواند برای تغییر باز باشد. به نظر می رسد لحظه درست برای صف آرایی مجدد فرارسیده و دور از ذهن نیست که سناریوهایی دراین زمینه طرح شود.
 
افزایش شکاف
آیریش تایمز مدعی است: مفادی که 10 سال پیش پیشنهاد شده بود هنوز در رابطه با سوریه قابل بررسی است؛ در مورد اسرائیل، در مورد نیروهای نیابتی ایران در حزب الله و در مورد ناآرامی های گسترده تر جهان عرب، انقلاب های منحرف شده، اصلاحات ناقص و افزایش شکاف میان سنی و شیعه در جهان اسلام.
 
 این امر نباید در سایه بی اعتمادی به اسرائیل و عربستان قرار گیرد که رهبران شان علاقه شدیدی به برهم زدن روند تغییرات دارند. گیجی و پریشانی آنها یادآور سخن گئورگی آرباتوف، مشاور گورباچف در سال 1989 خطاب به غرب است: «ما کار وحشتناکی با شما خواهیم کرد: ما شما را از دشمن تان محروم خواهیم کرد.»
 
 معامله بزرگ ایران- آمریکا در این شرایط، اسرائیل را مجبور می کند با جدیت بیشتری به مسئله فلسطین بپردازد. این توافق از سوی دیگر سعودی ها را با اپوزیسیون سنی در سوریه تنها خواهد گذاشت تا مجبور شوند حمایت شان از ارتش مصر را از ترس اخوان المسلمین بازنگری کنند.
 
 تمام عوامل فوق الذکر در مورد یک توافق، شکاف در جهان اسلام که رقابت ایران و عربستان نیز بر شدت آن افزوده، کاهش می یابد و کلیشه های ضد اسلام در اروپا و دیگر نقاط تقویت می شوند.
 
 اوباما نیازمند یک میراث است و با واکنش زیرکانه در به تاخیر انداختن مداخله نظامی در سوریه، به جریان شدید افکار عمومی آمریکا که علیه این اقدام بود، پاسخ داد. اوباما که در دستیابی به طرح محور آسیای خود موفق نبوده، در پیگیری این توافق جدی خواهد بود.
 

 

 
 
 
 

 

 
نوشته شده در دو شنبه 29 مهر 1392برچسب:,ساعت 8:50 توسط savalan| |
کاخ سفید دست از متحد قدیمی نمی کشد

تداوم اتحاد واشنگتن - ریاض در سایه اختلاف ها

دکتر علی‌اکبر اسدی، تحلیلگر مسائل منطقه در گفنگو با دیپلماسی ایرانی با اشاره به فراز و نشیب های موجود در رابطه ریاض و واشنگتن تاکید می کند که عربستان در کوتاه و بلندمدت همچنان حرفی برای گفتن در منطقه خواهد داشت
 
 
 
گفتگو از : 
شهرزاد سعيدي
 
 

دیپلماسی ایرانی: ریاض حزب الله را تهدید کرد. عربستان اعلام کرده است که در صورت مشارکت حزب الله در جنگ کوه های "قلمون" لبنان را از صیدا تا طرابلس به آتش خواهد کشید.به گفته منابع آل سعود، حزب الله لبنان در حال آماده سازی خود برای همراهی ارتش سوریه در عملیات نظامی علیه تروریست ها در کوه های قلمون است.تروریست های جبهه النصره و "داعش" که ارتش بندر بن سلطان رئیس سرویس امنیتی عربستان در سوریه محسوب می شود، در این کوه ها مخفی شده اند. هدف از این امر محاصره کردن نیروهای حزب الله در جنوب لبنان و باز کردن یک خط امدادی از لبنان تا کوه های قلمون اعلام شده است.از سوی دیگر حزب الله هم به خوبی می داند در صورتی که شکست ارتش سوریه در جنگ قلمون قدرت و نفوذ عربستان در مرز سوریه و لبنان افزایش خواهد داد، این امر به معنی مختل شدن شریان نظامی میان دو کشور می شود که در حقیقت این امر تهدیدی جدی برای حزب الله است.

اما سیاست های سعودی ها همیشه هم مورد تایید نیست این بار جفری فلتمن گفته است، من پلیدتر و بدتر از دولت سعودی را در عمر خود ندیده ام. من نمی دانم این دولت چگونه به حاکمیت خود ادامه خواهد داد. آیا این همه کینه عاقلانه است؟ دکتر علی اکبر اسدی، تحلیلگر مسائل منطقه، به بررسی این تهدید عربستان علیه حزب الله و اختلافات میان ریاض واشنگتن پرداخته است.

سیاست عربستان در منطقه همیشه مورد انتقاد بوده است اما اینبار جفری فلتمن ریاض رابه باد انتقاد گرفته و حتی گفته است من دولتی "بدترو "وقیح تراز دولت عربستان ندیده ام و نمی دانم که چطور دولت عربستان همچنان به حکومت خود ادامه می دهد. چطور شده است که امریکا از همپیمان همیشگی خود در منطقه اینگونه انتقاد می کند؟

امریکا و عربستان از چندین دهه قبل در سطح منطقه دارای نوعی روابط با عنوان متحد یکدیگر بودند و عربستان نیز همیشه سعی کرده است که در منطقه به عنوان همپیمان امریکا عمل کند. در طول یک دهه گذشته یک سری مشکلات جدی در روابط امریکا و عربستان ایجاد شده که آن شکل از اتحاد مستحکمی که دو کشور تا دوره جنگ سرد و حتی تا دهه 1990 داشتند دچار تغییر و تحولاتی شده است. البته هرچند که ریاض و واشنگتن همچنان به عنوان دو متحد هستند اما روابط آنها دچارمشکلاتی شده و اتحاد آنها بدان معنا نیست که در تمامی حوزه ها و تحولات دارای اهداف، منافع و سیاست های مشترک یا نزدیکی باشند. این مشکلات در روابط امریکا و عربستان پس از 11 سپتامبر 2001 آغاز شد و دیدگاه هایی که در خصوص عربستان در امریکا مطرح شد و از این کشور با عنوان دولت حامی تروریسم یاد شد. پس از آن مقطع در خصوص جنگ عراق شاهد انتقادات و مخالفت های جدی سعودی ها به امریکا بودیم و استدلال سعودی ها بر این بود که امریکا با جنگ در عراق این کشور را عملا به دست ایران سپرده است و تا به امروز هم اختلاف دیدگاه های عربستان با امریکا در خصوص عراق همچنان باقی است.

پس از این دوره و در طول تحولات جدید جهان عرب از سال 2011 شاهد گسترش اختلافات امریکا و عربستان هستیم که این موضوع سبب ایجاد نارضایتی هایی در هر دو طرف شده است. به عنوان مثال در مصر در حالیکه امریکایی ها با شرایط جدید به نوعی کنار آمدند و کنار رفتن مبارک را پذیرفتند، سعودی ها از این سیاست امریکا به شدت عصبانی شدند، همچنین در حوزه های دیگر همانند بحرین به رغم آنکه اشتراکات دیدگاه هایی میان دو کشور عربستان و امریکا وجود دارد اختلافاتی هم هست، به عنوان مثال عربستان به شدت از نخست وزیر بحرین حمایت می کند و خواستار سرکوب جنبش مردمی است اما امریکایی ها خواستار تعدیل ها و کنترل بحران هستند که یکی از اقدامات آنها برکناری نخست وزیر و انجام اصلاحات در بحرین است، هرچند که این اصلاحات وسیع هم نباشد. در موارد دیگری نیز شاهد اختلافات عربستان و امریکا هستیم که به رغم آنکه این اختلاف ها به شکل رسمی از سوی مقامات رسمی اعلام نمی شود اما وجود دارد و در برخی موارد ممکن است همانند صحبت های فلتمن خود را نشان دهد.

مساله دیگری که فلتمن بازهم اشاره کرده بود موضوع تعامل با لبنان بود که وی تاکید کرده بود سعودی ها نه دوست دارند اسمی از لبنان بشنوند و نه نامی از میشل سلیمان و به معنای دیگر مخالف تشکیل دولت در لبنان هستندسیاست ریاض را در قبال لبنان چگونه ارزیابی می کنید و این مخالفت برای چیست؟

در خصوص لبنان باید گفت که این کشور به عنوان یک پازل از سیاست کلی عربستان در منطقه تلقی می شود که از یک سو به بحران سوریه ارتباط پیدا می کند و از سوی دیگر به بحث محور مقاومت و حزب الله لبنان. به نظر می رسد سعودی ها با توجه به تحولاتی که در منطقه اتفاق افتاده سمت و سوی رادیکالی بیشتری به سیاست های خود داده است و واهمه ای از تشدید بحران های منطقه ای ندارد. به عنوان مثال در خصوص سوریه به شکل جدی از گروه های مخالف و افراط گرا حمایت می کند، در حالیکه امریکا در این خصوص ملاحظاتی دارد. در خصوص لبنان نیز برای امریکایی ها بحث امنیت اسرائیل بسیار مهم است و بحث اینکه حزب الله نتواند نقش آفرینی جدی داشته باشد اما با این موضوع هم مخالف است که بحران و بی ثباتی در این کشور توسعه پیدا کند. در حالیکه عربستان چندان واهمه ای از تشدید بحران و بی ثباتی در لبنان ندارد و به ویژه به فکر استفاده از فضای لبنان برای تشدید بحران سوریه و تضعیف نقش منطقه ای حزب الله است.

بله سوال مهم دیگر این است که عربستان اخیرا تهدید کرده که اگر حزب الله در جنگ قلمون شرکت کند، لبنان را از صیدا تا طرابلس به آتش خواهد کشیدخصومت ریاض با حزب الله از کجا سرچشمه می گیرد؟ آیا این در حال حاضر تنها مساله سوریه مطرح است؟

یکی از اهداف مهم ریاض در سطح منطقه تضعیف محور مقاومت به ویژه تضعیف رویکرد و گفتمان مقاومت در سطح جهان عرب است که چند بازیگر اصلی محور مقاومت سوریه، حزب الله، حماس (البته در طول دو سال اخیر با تغییرات و مشکلاتی مواجه بوده است)و ایران است. خصومت و مخالفت ریاض با حزب الله به چند عامل بستگی دارد:

۱. ریاض به هر شکلی از گسترش نقش منطقه ای حزب الله هراسان بوده و مخالف آن است. به دلیل آنکه حزب الله الگوی جدیدی در جهان عرب ارائه می دهد که الگوی مقاومت است و در جنگ ۳۳ روزه این الگو را و همچنین در سایر عرصه هانشان داد . گسترش این الگو و برجسته شدن آن سبب تضعیف مشروعیت رژیم های محافظه کار عرب است.

۲. از نظر استراتژیک نیز با توجه به اینکه حزب الله متحد منطقه ای ایران است ریاض به شدت به دنبال تضعیف آن است تا بتواند نقش ایران را در جهان عرب به شدت محدود کند

۳. بحث سوریه نیز موضوع دیگری است که حزب الله تا به امروز نشان داده که در حمایت از دولت سوریه جدی است و بر تغییر معادلات عرصه نبرد از جمله نبرد القصیر موثر بوده و در حال حاضر نیز با حمایت هایی که در نبردهای آینده می کند، می تواند موقعیت دولت سوریه را ارتقا دهد و به ویژه درکوه های قلمون که منطقه استراتژیکی است و هم اکنون گروه های افراطی از طریق آن به نیروهای خود در حومه دمشق کمک می کنند. بنابراین اگر دولت سوریه با کمک حزب الله بتواند بر این مناطق مسلط شود در مناطق مرزی سوریه و لبنان وضعیت گروه های افراطی به شدت متزلزل خواهد شد و می تواند صحنه نبرد را به ضرر گروه های مخالف کند. به همین دلیل است که ریاض از توافق میان روسیه و امریکا برای خلع سلاح شیمیایی که موجب کنارگذاشتن گزینه نظامی شد به شدت عصابی هستند. در حال حاضر عربستان سعی می کند موضع مستقلی در خصوص سوریه اتخاذ کند تا بتواند هرچه بیشتر به تسلیح مخالفان سوری کمک کند.

آیا ممکن است عربستان با توجه به تهدیدی که کرده وارد چنین جنگی شود به دلیل آنکه این کوه ها در دست ارتش سوریه است و آنچه ریاض اعلام کرده برای عدم دخالت حزب الله بوده است؟

اگر منظور شما آن است که عربستان به طور مستقل وارد چنین جنگی شود بسیار بعید و غیر ممکن است. آنچه که سعودی ها مطرح کردند تنها برای تهدید بوده است چراکه عربستان از نظر سیاسی، نظامی و همکاری ها و ائتلاف هایی که در منطقه دارد و هماهنگی هایی که با امریکا و غرب دارد چنین توانمندی و فرصتی را ندارد که مستقیما وارد جنگ شود.

نکته دیگر آن است که عربستان به گروه هایی داخل لبنان حمایت می کند و شاید سعی دارد از طریق گروه ها و جریان های نیابتی بی ثباتی بیشتری را در لبنان ایجاد کند که به نظر می رسد عربستان در این خصوص سرمایه گذاری بیشتری کند. این روند هم پیامدهای منفی برای لبنان خواهد داشت و برای سعودی ها نیز بدون هزینه نخواهد بود.

در خصوص سرنوشت عربستان با توجه به سیاستی که این روزها اتخاذ می کند، چگونه فکر می کنید؟ آیا ممکن است همانند قطر منزوی شود؟

بعید به نظر می رسد، چراکه اختلاف نظر ها وجود دارد و در دهه های گذشته نیز وجود داشته، تحولات هم فراز و نشیب داشته است. اما عربستان با قطر متفاوت است، چرا که عربستان از نظر قدرت و منابع انرژی و همچنین نقشی که در منطقه دارد گروه های مختلفی از جمله سلفی ها را حمایت می کند. عربستان در کوتاه مدت و میان مدت همچنان به عنوان یک بازیگر مهم ایفای نقش خواهد کرد.

تحریریه دیپلماسی ایرانی/14

نوشته شده در دو شنبه 29 مهر 1392برچسب:,ساعت 8:49 توسط savalan| |
دیگر ملاقات مقامات ایران - آمریکا زیر ذره بین نیست

عادی سازی دیدارهای دوستانه دشمنان قدیمی

ملاقات معاون وزیر خارجه ایران و وندی شرمن، نماینده آمریکا در مذاکرات هسته ای در حاشیه نشست ژنو، مانند دیدار ظریف و کری یا مکالمه تلفنی اوباما با روحانی، پوشش رسانه ای وسیعی نداشت. این روند حاکی از عادی شدن چنین دیدارهایی بین دشمنان قدیمی است.
 
 
 
 

دیپلماسی ایرانی: زمانی که باراک اوباما و حسن روحانی، گفت و گوی تلفنی تاریخی خود را در اواخر ماه سپتامبر انجام دادند، پوشش رسانه ای وسیعی برای این مکالمه تلفنی بی سابقه، برقرار شد. اما زمانی که عباس عراقچی، معاون وزارت خارجه ایران با وندی شرمن، مذاکره کننده ارشد هسته ای از آمریکا، در حاشیه مذاکرات هسته ای ژنو، ملاقاتی یک ساعته داشت، بازار شایعه پراکنی در مورد آن داغ نبود و رسانه ها نیز این دیدار را زیر ذره بین قرار ندادند.

به گزارش کریستین ساینس مانیتور، تفاوت واکنش به این رویداد در بازه زمانی یک ماهه حاکی از آن است که برقراری روابط غیر عادی، با چه سرعتی می تواند عادی شود. هنگامی که در مورد ملاقات نمایندگان ایران و آمریکا در حاشیه مذاکرات ژنو، از مقامات تهران سئوال شد، آنها پاسخ دادند گفتند موضوع خیلی مهمی نبوده و لحن آنها چنان بود که نشان دهند یک ملاقات عادی انجام شده است، همانگونه که ایران با نمایندگان سایر کشورها دیدار دوجانبه داشته است. به نظر می رسد آمریکایی ها نیز این روابط  که زمانی ممنوعه بود، را اینک در دستور کار دیپلماتیک خود قرار داده اند.

یک مقام عالی رتبه آمریکایی پس از مذاکرات دو روزه ژنو گفت: نمی گویم این ملاقات ها خیلی خیلی عادی است، اما مانند گذشته یک اتفاق منحصر به فرد به شمار نمی رود و این اتفاق خوبی است. به گفته وی، نشست ایران – آمریکا، به طور حرفه ای برگزار شد و مانند نشست های دیگری بود که آمریکایی ها با نمایندگان سایر کشورها انجام می دهند.

در ماه های اخیر تعدیل مواضع در برابر آمریکا، همزمان با ملاقات مقامات عالی رتبه تهران و واشینگتن بود، که در تاریخ جمهوری اسلامی، بی سابقه بود. اما کارشناسان خاطرنشان می کنند که نباید حرکت دیپلماتیک جدید ایران برای حل مساله هسته ای را با غلبه بر چالش های تاریخی و تفاوت های ایدئولوژیک  بین تهران و واشینگتن -که دهه هاست ایران و آمریکا را در مقابل یکدیگر قرار داده است- اشتباه گرفت.

علی واعظ، تحلیلگر امور ایران در گروه بین المللی بحران که از نزدیک مذاکرات ژنو را دنبال می کرد، می گوید: دیگر تابوی ارتباط ایران و آمریکا در سطح عالی، وجود ندارد اما نباید گمان کرد این به منزله از سرگیری روابط دوجانبه است. به گفته وی، مساله هسته ای به بوته آزمونی برای کاهش تنش های دوجانبه تبدیل شده است. به بیان دیگر، شکست در حل مساله هسته ای ایران، گرمای ایجاد شده در روابط تهران – واشینگن را نیز از بین می برد.  

آمریکا همچنان شیطان است

باید گفت باوجود روی کار آمدن دولت روحانی و گفت و گوی تلفنی وی با اوباما، همچنان شعارهای ضد آمریکایی در ایران سر داده می شود. کارشناسان می گویند، زخم ایران و آمریکا خیلی کهنه است و برای مرحم نهادن بر آن، زمان زیادی لازم است. روحانی ماه گذشته در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، از ملت بزرگ آمریکا سخن گفت، او گفت به دنبال افزایش تنش با آمریکا نیست و دو طرف باید به چارچوبی برای مدیریت تفاوت ها دست یابند. از سوی دیگر، رو به گرمی نهادن روابط تهران – واشینگتن، موضوع دست کشیدن از شعار مرگ بر آمریکا در ایران را بر سر زبان ها انداخته است. با این حال، محافظه کاران در تهران همچنان بر این شعار تاکید دارند و در فرودگاه نیز با لنگه کفش به استقبال روحانی رفتند که در مسیر بازگشت از نیویورک به تهران با اوباما تلفنی گفت و گو کرده بود.

دیگر تابوی ارتباط ایران و آمریکا در سطح عالی، وجود ندارد اما نباید گمان کرد این به منزله از سرگیری روابط دوجانبه است.

احمد خاتمی، در نماز جمعه تاکید کرد آمریکا شیطان بزرگ است. او این پرسش را مطرح کرد که در 35 سال گذشته، شیطان بزرگ تر شده یا کوچکتر؟ و پاسخ داد، اگر در گذشته آمریکا یک مار در مقابل ایران بود اکنون افعی شده است و هر فتنه ای در ایران اتفاق می افتد از آمریکا ناشی می شود.

اثبات حسن نیت

این در حالی است که رهبری نیز همچنان در مورد حسن نیت آمریکا ، تردید دارند. ایشان در بهمن ماه گذشته در یکی از سخنرانی های مهم ، اظهار داشتند با مذاکره با آمریکا مخالفتی ندارند . همچنین پیش از سفر حسن روحانی به نیویورک، ایشان در یک سخنرانی دیگر به نرمش قهرمانانه در مذاکرات هسته ای اشاره کردند.

محمد جواد ظریف، مسئول مذاکرات هسته ای ایران که به ژنو سفر کرده بود نیز پس از پایان این مذاکرات به خبرنگاران گفت: ما آماده ایم به آمریکا اجازه دهیم حسن نیت خود را ثابت کند. وی افزود: امیدوارم این بار همه در آزمون اعتمادسازی موفق شوند.

رفتار همراه با احتیاط

هرچند رهبری به نرمش قهرمانه اشاره کرده اند اما می گویند برخی از آنچه که در نیویورک انجام شد، مناسب نبود. از سوی دیگر سیاست های این تغییرات به اندازه ای در ایران حساس است که زمانی که کیهان نقل قولی را از ظریف منتشر کرد، وی روانه بیمارستان شد. وزیر خارجه ایران در واکنش به این مطلب کیهان در صفحه فیس بوک خود نوشت: صبح پس از اینکه تیتیر کیهان را دیدم کمردرد گرفتم و حتی نمی توانم بنشینم یا بایستم. ظریف گفت از این به بعد هر چه بخواهد بگوید را علنی می گوید تا از آن سوء برداشت نشود. کمردرد ظریف تا زمانی که به ژنو سفر کرد هم ادامه داشت. به نحوی که وی با ویلچر حرکت می کرد. یک مقام آمریکایی در  مورد ویلپر نشینی ظریف به خبرنگاران گفت: هیچ کس در بین ما نیز که مشکل مشابهی نداشته باشد.همه ما با تیتیر رسانه ها و حتی کتاب هایی در انتقاد از خود مواجه شده ایم.

تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 10

نوشته شده در دو شنبه 29 مهر 1392برچسب:,ساعت 8:45 توسط savalan| |
حقایقی ترسناک تر از نقشه تجزیه

خفقان بیداد می کند آقایان

چهار نسل تحمل کرده ایم و متعاقبا امروز به جایی رسیده ایم که در آن تمام کشورهای عربی بدون استثنا شاهد جمعیت مردمی هستند که یکصدا احیای شان،اعتبار و دموکراسی را فریاد می زنند. مردمی که خواهان اصلاحات در قانون اساسی هستند
 
نویسنده : 
رامی خوری
 
 
 
 

 دیپلماسی ایرانی: دو هفته پیش نیویورک تایمز نقشه و مقاله ای به چاپ رساند مبنی بر اینکه شاید تحولات اخیر در منطقه منجر به تقسیم شدن کشورهای عربی به کشورهای کوچکتر شود.از آنجایی که مقاله توسط تحلیل گر باسابقه رابین رایت نوشته شده بود جنجال و تحقیق گسترده ای در دایره تحلیل گرانی که بر روی مسائل خاورمیانه تمرکز دارند به راه انداخت. این نقشه در خاور میانه هم زمزمه های بسیاری  را به راه انداخت دال بر اینکه این نقشه در حقیقت گویای نیت جدید قدرتهای غربی و اسرائیل و دیگر نیت های شوم برای تقسیم کشورهای پرجمعیت و بانفوذ عربی به کشورهای کوچک و ضعیف است.

 عنوان مقاله " چطور می توان پنج کشور را به چهارده کشور تقسیم کرد: نیز تا حدودی به این گمنه زنی بدبینانه دامن زد.  این مقاله اعراب را برد به سالهای 1916-1918 ، زمانی که استعمار گران فرانسه و انگلیس سرزمینهای عثمانی را به اردن ، سوریه ، لبنان ، عراق  و اسرائیل تقسیم کردند در حالی که کار دستی استعماری آنها هویتهای جدید و مستقلی از قبیل کویت ، بحرین ، امارات متحد عربی و غیره را بوجود آورد. در مقاله رایت از احتمال تقسیم کردن لیبی به سه بخش ، عراق و سوریه به پنج بخش (دروزیها ، کردها ، علوی ها ،شیعیان و سنی ها) ، عربستان سعودی به پنج قسمت و یمن به دو قسمت سخن گفته شده بود.احتمالا سوریه این تجزیه را در بخش های مشوش و چند حزبی آغاز کند.این چیزی نبود که مورد علاقه سوری ها باشد اما اکنون سوال اینجاست که آیا تنش های قومی و تشنج می تواند به خلق کشورهای کوچکی منتهی شود که بر اساس میل و اراده مردم شان شکل نگرفته اند؟

اکثر منتقدان این مقاله از احتمال روی کار آمدن دوباره قدرتهای خارجی در خاورمیانه مضطرب بودند. دو واقعه تلخ یادآور این موضوع است:توانایی و تمایل قدرتهای خارجی به دخالت کردن در امور داخلی کشورهای منطقه  و موقعیت های  داخلی نابسامان و ناتوانی کلی اعراب برای جلوگیری از این آسیب. درک عکس العمل نا ملایم اعراب که از احتمال تغییر نقشه در بیم هستند کار سختی نیست اما بیشتر از آن در هراسم که این مساله خبر بد روز نخواهد بود،خبر بد واقعی پا بر جا ماندن کشورهای عربی و چگونگی مدیریت کردن سرزمینهایی است که پادشاهان عرب از  1920 به ارث برده اند.

نقشه هراس انگیز نقشه ای نیست که دو هفته پیش در نیویورک تایمز به چاپ رسید، بلکه نقشه کنونی و موقعیت حاضر کشورهای عرب و نزدیک یک قرن خود مختاری انها است که خطر واقعی را در خود جای داده است.در حال حتی یک دموکراسی قابل اطمینان عرب و حتی یک سرزمین مجزای عرب که در آن مردم از حکومت راضی باشد وجود ندارد.  حتی یک جامعه عرب که در آن زنان و مردان بتوانند از تمامی حقوق انسانی خود ، خلاقیت ، بحث ، اظهار نظر آزادانه و نقد بدون ترس بهره مند باشد وجود ندارد. کدام جامعه عربی مدعی دستیابی به سطحی منطقی و پایدار از توسعه اقتصادی و اجتماعیست ،چه رسد به توسعه عادلانه ؟ کدام کشور عربی برای حفظ سرمایه ها و منابع خود به خصوص اراضی زراعی و منابع آب شیرین تلاش کرده است؟  کدام کشور عربی صدها بیلیون دلار صرف هرینه سلاحهای خارجی و دیگر واردات کرده و امنیت مردم و سرزمینش را بیمه کرده است؟ کدام کشور عربی سیستم آموزشی توسعه داده که در آن از میلیونها مغز جوان عرب  به جای افکار احاطه شده و پوچ استفاده شده باشد؟

این واقعیت انحرافی جامعه عرب و شرایط کنونی اش نه تنها باید ما را از هر نقشه احتمالی در آینده نهراساند  بلکه باید شرمگین کند. چهار نسل تحمل کرده ایم و متعاقبا امروز به جایی رسیده ایم که در آن تمام کشورهای عربی بدون استثنا شاهد جمعیت مردمی هستند که یکصدا  احیای شان و اعتبار و  دموکراسی را فریاد می زنند. مردمی که خواهان اصلاحات در قانون اساسی هستند . مردمی که در بسیاری از فضاهای رسانه ای یا مجازی در کشورهای مرفه مملو از نفت عربی به بیان اظهار نظرهای خود می پردازند چرا که اگر این مطالبه ها را از این قبیل فضاها به بیرون کشیده و بر زبان بیاورند به زندان خواهند افتاد. چیز زیادی برای فخرفروشی در جامعه کنونی و مستقل عرب به چشم نمی خورد بلکه مسائلی که نیاز به بازسازی و احیا  در راستای  احترام به حقوق بشر دارند ، بیشتر و چشمگیرتر است. من خیلی به مرزهای روی نقشه ها اهمیتی نمی دهم  بلکه آنچه بیشتر توجه من را به خود جلب می کند تجربه های مدیریت ملی است که در بسیاری از موارد ناامید کننده و حتی در برخی موارد متروک و رها شده است.

منبع: دیلی استار/  ترجمه: مریم پاداش

نوشته شده در دو شنبه 29 مهر 1392برچسب:,ساعت 8:43 توسط savalan| |
 
کارنی

جی کارنی برنامه ارائه شده توسط نمایندگان ایران را مفید توصیف کرده است

دولت آمریکا از طرح پیشنهادی ایران برای حل مساله هسته‌ای استقبال کرده و یک مقام ایرانی خواستار واکنش مساعد غرب به این پیشنهاد شده است.

به گزارش شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس آمریکا، جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید، در واکنش به طرح پیشنهادی ایران که در نشست اخیر ایران و کشورهای گروه ۱+۵ در ژنو ارائه شد، گفته که "پییشهاد ایران در مورد برنامه اتمی آن کشور مفید است" و افزوده است که این طرح "جدی و دارای محتوایی است که قبلا دیده نشده بود."

آقای کارنی در عین حال هشدار داد که نباید انتظار داشت که مذاکرات بین ایران و شش قدرت جهانی به تحولی فوری در شرایط کنونی منجر شود.

جدیدترین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ روز گذشته در ژنو خاتمه یافت در حالیکه طرف‌های شرکت‌کننده در مجموع، این دور مذاکرات را در مقایسه با گذشته، مثبت و مفیدتر توصیف کرده‌اند.

در نخستین نشست این اجلاس در روز سه شنبه، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران، طرح پیشنهادی کشورش را به نمایندگان شرکت‌کننده ارائه داد و گفته می‌شود که این طرح در ادامه اجلاس مورد بررسی قرار گرفت.

اجلاس ژنو

وزیر خارجه ایران پیشنهاد خود برای حل بحران هسته‌ای را در نشست ژنو مطرح کرد

آقای کارنی در مورد این نشست گفته است که "ما برنامه ارائه شده توسط نمایندگان ایران را بسیار مفید یافتیم." وی افزود که هرنوع تفاهمی با ایران باید به جامعه جهانی ثابت کند که برنامه‌های هسته‌ای آن کشور منحصرا دارای مقاصد غیرنظامی است.

در بسیاری از جلسات قبلی گروه ۱+۵ و ایران، نمایندگان ایران تاکید داشتند که دستور کار مذاکرات باید شامل مجموعه‌ای وسیع از موضوعات بین‌المللی باشد و در مواردی، بر مشارکت جمهوری اسلامی در مدیریت مسایل جهانی تاکید داشتند در حالیکه کشورهای غربی اصرار می‌ورزیدند که نخست باید مساله هسته‌ای حل و فصل شود.

به همین دلیل هم گاه کشورهای غربی جمهوری اسلامی را متهم می‌کردند که به جای بحث پیرامون نحوه برطرف کردن نگرانی جهانی در مورد برنامه های هسته‌ای خود، در صدد وقت کشی برآمده‌ است تا این برنامه‌ها را با اهداف نظامی دنبال کند.

به گزارش سی‌بی‌اس، در نشست اخیر در ژنو، طرف‌های مذاکره به موضوع اصلی پرداختند و نمایندگان گروه ۱+۵ به شکلی صریح و مستقیم، با طرف ایرانی گفتگو کردند.

در انتظار واکنش غرب

مقامات و رسانه‌های دولتی ایران نیز نشست ژنو را مفید توصیف کرده و گفته‌اند که حل و فصل پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی و رفع تحریم‌های خارجی علیه ایران دور از دسترس نیست. آنان خواستار واکنش مساعد طرف مقابل شده‌اند.

به گزارش واحد مرکزی خبر، وزیر امور خارجه ایران گفته "جامعه بین‌الملل امروز برای حل بحران [هسته‌ای ایران] راهکار دارد" و افزوده است که "در نیویورک و ژنو با این دید وارد مذاکرات شدیم و نمایندگان آنان هم نشان دادند که اراده لازم سیاسی را دارند تا این فرآیند به پیش برود."

اجلاس آلماتی

کشورهای غربی موضعگیری ایران در جلسات قبلی را سازنده نمی‌دانستند

وی یادآور شده که مذاکرات عمیق‌تری لازم است و قرار است دور بعدی مذاکرات در روزهای ۶ و ۷ نوامبر در ژنو دنبال شود.

همچنین، به گزارش واحد مرکزی خبر، غلامحسین دهقان، سفیر و معاون نمایندگی دایم جمهوری اسلامی نزد سازمان ملل، در سخنانی در کمیته خلع سلاح و امنیت ملی این سازمان تاکید کرد که ایران "با صداقت کامل" وارد مذاکرات ژنو شد و انتظار دارد طرف مقابل نیز به همین نحو عمل کند.

آقای دهقان گفته که دولت ایران مایل است "در فرآیند مذاکراتی جدی، زمان‌‌بندی شده و نتیجه‌بخش، نگرانی طرف‌های مقابل را رفع کند."

وی افزود که دولت او از طرف مقابل انتظار دارد "با شناسایی حق مسلم جمهوری اسلامی ایران در استفاده از انرژی صلح آمیز هسته‌ای، شامل برخورداری از چرخه کامل ملی سوخت هسته‌ای، نگرانی های ایران را با برداشتن همه تحریم های یک‌جانبه و چند‌جانبه مرتفع کند."

این مقام ایرانی گفت که پیشنهاد ارائه شده توسط وزیر خارجه کشورش "مجموعه منسجمی برای پیشبرد مذاکرات" است و افزود که "طرف مقابل هم باید با استفاده از این فرصت، ثابت کند که در یافتن راه حل برای این مساله صادق است."

غلامحسین دهقان اظهار داشت که تعداد زیادی از کشورها از مذاکرات اخیر ژنو حمایت و ابراز امیدواری کرده‌اند که این مذاکرات به نتیجه موفقیت‌آمیز برسد. وی در عین حال گفت: "تنها یک رژیم در منطقه ما وجود دارد که مخالف این مذاکرات است و تمام تلاش خود را برای به شکست کشاندن آن انجام می‌دهد و آن اسرائیل است."

نوشته شده در جمعه 26 مهر 1392برچسب:,ساعت 15:51 توسط savalan| |

 

محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران کنفرانس ژنو را بعلت کمردرد روی صندلی چرخدار ترک کرد

سال‌ها بود که ایران و شش قدرت جهانی راهی برای درک یکدیگر پیدا نمی‌کردند. تنها وجه مشترک، موقعیت ناخوشایند دو طرف در پشت میز مذاکره بود.

اما دیپلمات‌ها این بار در ژنو موضوع نامتعارفی برای آغاز گفتگو با مقامات ایران پیدا کردند: نگرانی درباره کمردرد وزیر خارجه جدید ایران.

در روزهای گذشته محمد جواد ظریف آخرین وضعیت کمردردش را در صفحه فیس‌بوکش منتشر می‌کرد- حتی در توئیتر عکسی منتشر شد که او را در پرواز به ژنو در حالت خوابیده نشان می‌داد تا به کمرش فشار نیاید.

به محض اینکه مذاکرات روز سه شنبه (۲۳ مهر) آغاز شد دیپلمات‌ها از آقای ظریف درباره کمرش پرسیدند و توصیه هایی به او کردند.

یک مقام ارشد دولت آمریکا با لبخند گفت: "من هم این کار را کردم، همه این کار را کردند."

پس از اینکه زمینه مشترک فراهم شد، دیپلمات‌ها کار را شروع کردند.

آقای ظریف با استفاده از پاور پوینتی که از لپ تاپ لنوووی سیاهرنگش آن را اجرا می‌کرد، خطوط کلی طرحی را که قرار است به مناقشه هسته‌ای ایران پایان دهد، ترسیم کرد.

دیپلمات‌ها برای اولین بار پس از سال‌ها گفتند در جریان جزئیات ماهیت برنامه هسته‌ای ایران قرار گرفته‌اند.

گفتگوها به انگلیسی بود و از این جهت نیز با دور مذاکرات قبلی که ترجمه از انگلیسی به فارسی و بالعکس، باعث کندی کار می‌شد، تفاوت داشت.

آقای ظریف گفت: "برای رعایت انصاف در حق دوستانمان در ۱+۵، باید بگویم آنها رویکرد متفاوتی نشان دادند."

یک دیپلمات ارشد آمریکایی گفت: "من دو سال است در این گفتگوها حضور دارم و تاکنون چنین گفتگوی فشرده، سرراست و بی‌غرضی را از نمایندگان ایران ندیده بودم."

هیچیک از طرفین درباره جزئیات طرح ایران سخنی نخواهد گفت؛ مذاکرات اصلی علنی نخواهد بود.

اما توافق نهایی باید پاسخگوی خواسته‌های سال‌های اخیر قدرت‌های جهانی باشد: توقف غنی‌سازی اورانیوم، انتقال ذخیره اورانیم با غلظت کم و متوسط به خارج از ایران و تعطیلی نیروگاه بشدت حفاظت شده فردو.

درخواست‌های ایران هم از کشورهای خارجی (به خصوص غرب) کاملا مشخص هستند: لغو تحریم‌ها و به رسمیت شناختن آنچه جمهوری اسلامی حق غنی‌سازی اورانیوم می‌نامد.

این خواسته‌های متضاد بی‌تردید موضوع گفتگوهای کارشناسان تحریم و کارشناسان هسته‌ای در هفته های آینده خواهد بود.

این دور از گفتگوها نکته مهمی را هم برجسته کرد: ایران و آمریکا بی سر و صدا به گفتگوهای مستقیم و علنی عادت می‌کنند.

اواخر روز سه‌شنبه دیپلمات‌های ایرانی و آمریکایی در حاشیه کنفرانس با هم دیدار کردند. آمریکا این گفتگو را "مفید" توصیف کرد.

این ملاقات پس از دو گفتگوی تاریخی اتفاق افتاد: گفتگوی رو در روی محمدجواد ظریف با جان کری وزیر خارجه آمریکا و پانزده دقیقه گفتگوی تلفنی باراک اوباما و حسن روحانی.

ممنوعیتی که مانع از گفتگوی مستقیم (یا اعتراف به این گفتگوها) می‌شد، بر طرف شده است.

به گفته یک مقام آمریکایی که در ژنو حاضر بود، این گفتگوها "دیگر خط قرمز نیست، و این چیز خوبی است."

برای دولت تازه ایران هم این دور از گفتگوها بدون دستاورد نبوده است.

حسن روحانی در ماه ژوئیه با وعده پایان دادن به رویارویی بی‌مورد با دنیا انتخاب شد، بنابراین دولت او می‌خواست نشان دهد کنفرانس ژنو نماد گام مهمی است که برای پایان دادن به انزوای جمهوری اسلامی برداشته شده است.

به نظر می‌رسد در پایان گفتگوهای دو روزه ژنو، تاب و توان آقای ظریف هم به پایان رسیده باشد. او کنفرانس را روی صندلی چرخدار ترک کرد اما از همانجا برای دیگران دست تکان داد.

بعد از سال‌ها بی اعتمادی، کمردرد، یخ رابطه را شکسته است.

 
نوشته شده در جمعه 26 مهر 1392برچسب:,ساعت 15:38 توسط savalan| |
دیدگاه کنث پولک در مورد کمبود وقت برای ایران

آمریکا زمان دارد، روحانی نه

روحانی می خواهد به عنوان نخستین حرکت سیاسی بزرگ خود، ایران را از بن بست هسته ای بیرون بکشد.اگر روحانی خیلی زود به مصالحه ای با جامعه بین المللی دست نیابد، شکستی بزرگ را در کارنامه خود رقم می زند.
 
 

دیپلماسی ایرانی: از امروز دور دیگری از مذاکرات هسته ای بین ایران در یک سو و آمریکا و متحدان اش در سوی دیگر، برگزار شده است. امیدواری ها نسبت به  این دور از مذاکرات بیشتر است، چرا که اخیرا حسن روحانی میانه رو به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب شده و می گوید برای توافق هسته ای و بهبود روابط با جامعه بین المللی آمادگی دارد.

به گزارش المانیتور، یکی از مبناهای متصور برای رویکرد آمریکا در این مذاکرات این است که ایالات متحده زمان ندارد و ایرانی ها دارند. در نتیجه آمریکا نمی تواند اجازه دهد مذاکرات به ورطه وقت کشی وارد شود و باید سرعت تصمیم گیری ها را افزایش دهد. نظریه پردازان این دیدگاه در توجیه نگاه خود می گویند: ایران بیش از اینکه به دنبال لغو تحریم ها باشد ، برای پیشبرد اهداف هسته ای اش تلاش می کند و بنابراین برای به نتیجه رساندن مذاکرات عجله ای ندارد. در مقابل این آمریکا و متحدان اش هستند که با گذر زمان، زمینه را برای پیشرفت هر چه بیشتر برنامه های هسته ای ایران فراهم می کنند.

این یک تصور باطل نیست ، چرا که در گذشته دلایل خوبی وجود داشت که نشان دهد این نظریه درست است. اما باتوجه به داشته های امروزمان، باید به اشتباه بودن این نظریه پی ببریم. در واقع وقت برای روحانی تنگ است، نه برای آمریکا.

بدون تردید روحانی به دنبال تغییر موقعیت ایران چه در داخل و چه در خارج است. او دست کم توافقی را می خواهد که در مقابل مصالحه بر سر غنی سازی، به لغو تحریم ها منجر شود. اما میل واقعی روحانی این است که بیش از این ها پیش برود.

از سوی دیگر اینکه روحانی را گرگی در لباس میش بخوانیم، رویکرد کارآمدی نیست. اکنون زمان توصیف طرف مقابل و گمانه زنی در مورد شخصیت ها نیست. آنچه واضح است، تمایل رئیس جمهور جدید ایران به ایجاد تغییر است. تغییراتی که در حال حاضر در حال پرداخت بهای آن در داخل کشور است. تندروها این روزها روحانی و توافق احتمالی اش را با غرب نشانه گرفته اند. اما روحانی می داند که این توافق چقدر برای او اهمیت دارد. او بارها در محافل عمومی بر این نکته تاکید داشته است که می خواهد هر چه سریعتر به مجادله هسته ای پایان دهد و بازه زمانی سه تا شش ماهه را به تصویر کشیده است.

به بیان دیگر روحانی می خواهد به عنوان نخستین حرکت سیاسی بزرگ خود، ایران را از بن بست هسته ای بیرون بکشد. با این حال برخی سیاستمداران به وی توصیه می کنند پیش از دست زدن به یک قمار بزرگ در سیاست خارجی، به دغدغه ها و مشکلات کوچکتر داخلی سر و سامان دهد تا حمایت مردمی از او افزایش یابد.

علاوه بر این مساله هسته ای، مشکلی در سیاست خارجی ایران است که در یک دهه گذشته دشواری های زیادی را فراهم آورده و حل آن تا کنون غیر ممکن بوده است. توافق هسته ای با غرب باید به نحوی باشد که سطوح بالای حاکمیت در ایران را راضی کند و درعین حال انتقاد تندروها را به همراه نداشته باشد. از سوی دیگر روحانی باید در معامله با غرب حقوق هسته ای جمهوری اسلامی را حفظ کند. از سوی دیگر این اگر روحانی خیلی زود به مصالحه ای با جامعه بین المللی دست نیابد، شکستی بزرگ را در کارنامه خود رقم می زند.

برخی سیاستمداران به وی توصیه می کنند پیش از دست زدن به یک قمار بزرگ در سیاست خارجی، به دغدغه ها و مشکلات کوچکتر داخلی سر و سامان دهد

 

سال ها پیش دغدغه غرب در مورد برنامه های هسته ای ایران این بود که جمهوری اسلامی به تکنولوژی غنی سازی دست یابد و بتواند در بازه زمانی کوتاه مواد مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته ای را تولید کند. اما اکنون ایران تکنولوژی هسته ای را در اختیار دارد و تاکید می کند غرب نیز باید این حق را برای ایران به رسمیت بشناسد. با این وجود هنوز مدرکی وجود ندارد که ایران از غنی سازی برای اهداف نظامی استفاده کرده باشد.

این نشانه مهمی است. چرا که ثابت می کند دست کم در پنج سالی که ایران عملیات غنی سازی انجام می دهد، سلاحی ساخته نشده است. این در حالی است که مقامات اسرائیلی ادعا می کنند ، ایران به محض اینکه بتواند، سلاح هسته ای می سازد.

به نظر می رسد چهار دلیل برای هسته ای نشدن ایران باوجود دستیابی به تکنولوژی غنی سازی، وجود دارد. تهدید به اقدام نظامی از جانب آمریکا، یا اسرائیل یا هر دو آنها، تشدید حملات سایبری علیه زیرساخت هسته ای ایران، دستیابی سعودی ها به سلاح هسته ای و از همه مهمتر نگرانی از ملحق شدن چین و هند به روند اعمال تحریم های غرب علیه ایران. چرا که هم اکنون نیز این دو کشور با اکراه و به صورت محدود به تحریم های آمریکا و متحدان اش علیه ایران همراهی می کنند.  

می توان گفت که اکنون آمریکا و متحدان اش در موضع بهتری برای معامله با ایران قرار دارند. البته غرب هنوز به طور روشن نمی داند که در نهایت روحانی می تواند یا می خواهد به توافق هسته ای برسد یا خیر. به هر ترتیب اکنون فرصتی برای دستیابی به راه حل مسالمت آمیز بر سر مساله هسته ای ایران فراهم شده است. اکنون ایران در موقعیتی است که باید هر چه سریعتر راهی برای حل مساله هسته ای اش با جامعه بین المللی پیدا کند و باید از این فرصت بهره برد.

نویسنده: کنث پولک، تحلیلگر موسسه بروکینگز و نویسنده کتاب «ایران، بمب و استراتژی آمریکا»

 

نوشته شده در جمعه 26 مهر 1392برچسب:,ساعت 1:28 توسط savalan| |
پذیرش روحانی از سوی غرب و خشم تل آویو نشین ها

چرا نتانیاهو عصبانی است؟

چنین استقبالی از نخست وزیر رژیم اسرائیل، بنیامین نتانیاهو نشد. به نظر می رسید او، در مقایسه با روحانی، در برابر مخاطبانش در سازمان ملل متحد، در نیویورک، خشن به نظر می رسید. نتانیاهوی کژخوی اکنون با صدای گوشخراش فریاد می زند که: روحانی تنها می خواهد تا زمانی که ایران بتواند یک بمب هسته ای آزمایش کند، زمان بخرد.
 
 

دیپلماسی ایرانی: تاکنون مانورهای صلح رئیس جمهور ایران، حسن روحانی جواب داده و هنوز هم جواب می دهد. باراک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده مشتاق بود که در سازمان ملل متحد با همتای ایرانی خود صحبت کند که در نهایت چنین چیزی پذیرفته نشد. در نهایت اوباما موفق شد با حسن روحانی تماس تلفنی بگیرد. این اولین تماس بین سران دو کشور از زمان حمله به سفارت آمریکا در ایران در سال 1979 بود.قطعا روحانی با لحن شیرین، رفتار آرام و انکار تمایل ایران برای ساخت بمب اتمی، نخبگان غربی را متعجب کرد. رسانه های غربی با هیجان اعلام می کنند که روحانی " میانه رو" و " تحصیل کرده غرب" است.

چنین چیزی به این معناست که روحانی مانند محمود احمدی نژاد- که در گذشته به پایان رسیدن موجودیت صهیونیست را فریاد می زد،  نیست. آمریکایی ها از هزینه های مالی و جانی در خاورمیانه خسته شده اند. ما به شکل قابل درکی تشنه هرگونه نشانه پیش دستی از جانب ایران هستیم. کارشناسان ما می گویند که دو احتمال بیشتر وجود ندارد، یا ایران نیاز ندارد و به این ترتیب بمب می خواهد، و یا اگر بمب به دست آورد، حداقل مهار می شود.

بدون شک چنین استقبالی از نخست وزیر رژیم اسرائیل، بنیامین نتانیاهو نشد. به نظر می رسید او، در مقایسه با روحانی، در برابر مخاطبانش در سازمان ملل متحد، در نیویورک، خشن به نظر می رسید. نتانیاهوی کژخوی اکنون با صدای گوشخراش  فریاد می زند که: روحانی تنها می خواهد تا زمانی که ایران بتواند یک بمب هسته ای آزمایش کند، زمان بخرد  و اینکه مقامات ایران " گرگی هستند در لباس میش".

چرا نتانیاهو به نظر ما بسیار سرکش، بی اعتنا به تلاش روحانی برای مذاکره و آماده برای شروع جنگی غیر ضروری است؟  چگونه اسرائیل با ادعای برخورداری از دموکراسی که می خواهد ایران بمب اتمی نداشته باشد، به نظر غضبناک تر و خشن تر از حکومت دینی که قصد به دست آوردن بمب اتم را دارد، است؟

در اصل این امکان وجود دارد که روحانی  یک پراگماتیست حقیقی است و مشتاق است تاسیسات اتمی ایران را برای بازرسی باز کند تا از حمله پیش دستانه و ادامه تحریم های فلج کننده جلوگیری کند.

اما اگر ابر قدرت جهان توانایی امتحان کردن چنین شانس کوچکی را داشته باشد، آقای نتانیاهو چنین توانایی را ندارد. تقریبا نیمی از یهودی ها در اسرائیل زندگی می کنند.بعد از جنگ جهانی دوم، بازماندگان هولوکاست اسرائیل را به عنوان آخرین شانس به عنوان پناهگاهی برای یهودیان در معرض خطر در نظر گرفتند.نتانیاهو می پذیرد که درس گرفتن از تاریخ خوشایند نیست. جهان، چه باستانی و چه مدرن، قادر است در حالی که هزاران نفر تلف می شوند به خواب برود، چه در رواندا با سلاح های برنده، چه با سلاح شیمیایی صدام حسین بر کردها و چه با رخداد اخیر از بین رفتن صد هزار نفر در سوریه.

قرن ها پیش از سلاح های هسته ای، تمامی مردم در جنگ ها، بدون اینکه اثری از آثار آن بر جا بماند و یا بعدها توضیحی داده شود، جان خود را از دست دادند. پس از جنگ سوم میان کارتاژ و روم، فضای فیزیکی، زبان و مردم کارتاژ توسط روم محو و نابود شد. امپراتوری عظیم آزتک پس از مواجهه با هرنان کورتس، ظرف دو سال از بین رفت. از بیزانس، واندال و پروس اکنون صرفا نامی باقی نمانده است- بسیاری حتی نمی دانند که این نام ها اشاره به مردمی دارد که شکست خورده اند و یا کشورهایی که از بین رفته اند.

نتانیاهوی بدبین نیز همچنین به خاطر دارد که قبل از وقوع جنگ جهانی دوم، خشم و اعتراض های ضعیفی به تعرضات نظام مند هیتلر به یهودیان- و همچنین عجز و ناتوانی در مواجهه با قلع و قمع آن ها در طول جنگ- وجود داشت. پس از گذشت یک دهه از پایان هولوکاست،  یهودی ستیزی و نفرت از اسرائیل در خاورمیانه تقریبا به یک مذهب تبدیل شده بود.

در عصر مدرن و سلاح های گرم، ایده از بین بردن یک ملت به این اندازه دست یافتنی نبوده است. اما اخلاق جمعی هرگز با سرعت تکنولوژی پیش نمی رود. هرگونه ادعای مدرن در مورد اصول اخلاقی برتر جهانی، که در سازمان ملل متحد تعیین شد، که از هرگونه نابودی این چنینی پیشگیری کند، به همان اندازه ای که در سال 1941 معتبر بود، اعتبار دارد. باز هم از توتسی های رواندا بپرسید.

ممکن است ما در مورد حسن روحانی بدون عواقبی مهلک اشتباه کنیم. آقای نتانیاهو تاریخ را بررسی می کند و نتیجه گیری می کند که خطای جانبی ندارد. این واقعیت به تنهایی اجازه می دهد تا ما به اندازه ای آرمان گرا و پای بند به اصول اخلاقی به نظر برسیم و اسرائیل به نظر مشکوک و تندخو.

منبع:Hoover Institution.

 

 
 
 
نوشته شده در جمعه 26 مهر 1392برچسب:,ساعت 1:14 توسط savalan| |
گری سیمور در گفت و گو با تایم

توافق هسته ای با ایران همیشگی نیست

تنها راه برای مذاکره، ملاقات دوجانبه است، چرا که نمی توان به طور هم زمان با 7 هیاتی که پای میز مذاکره نشسته اند مذاکره کرد.
 
 

دیپلماسی ایرانی: شاید فردا نبرد طولانی آمریکا با ایران بر سر برنامه های هسته ای اش به پایان برسد. زمانی که یکی از امیدوار کننده ترین مذاکرات هسته ای در یک دهه اخیر در ژنو انجام می شود و تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در مقابل نمایندگانی از گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) قرار می گیرد. تیم مذاکره کننده هسته ای ایران به ریاست محمد جواد ظریف، وزیر خارجه راهی ژنو شده و انتظار می رود این تیم ملاقات های دوجانبه ای نیز با اعضای گروه 1+5 داشته باشد. گری سیمور، که تا ماه ژانویه مرد منتخب کاه سفید در مساله هسته ای ایران بود، در گفت و گو با تایم، به اظهار نظر در خصوص چشم انداز این مذاکرات پرداخته است.

موضوع اصلی در معمای مذاکرات پیش رو چیست؟

مهمترین مساله این است که آیا ایران با محدودیت هایی در ظرفیت غنی سازی موافقت می کند یا خیر. این محدودیت ها شامل کاهش شمار سانتریفوژها، نوع سانتریفوژها و شمار تاسیسات غنی سازی و همچنین کاهش ذخیره اورانیوم غنی شده است. هدف از این محدودیت ها ، بازداشتن ایران از غنی سازی مقادیر زیادی از اورانیوم غنی شده با سرعت زیاد است. در صورتی که ایرانیان تاسیسات غنی سازی با مقیاس صنعتی داشته باشد، و صدها سانتریفوژ اورانیوم غنی شده با خلوص پایین تولید کنند، می توانند با سرعتی زیاد مواد مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته ای را تولید کنند.

آمریکا تلاش خواهد کرد که از اهرم تعدیل تحریم ها در مقابل محدودیت های فیزیکی در برنامه های هسته ای ایران استفاده کند و ایرانیان نیز می خواهند بیشترین تحریم ها در مقابل کمترین اعمال محدودیت ها، لغو شوند. اما بدون اعمال محدودیت هایی در ظرفیت غنی سازی ایران؛ هیچگونه پیشنهادی از سوی ایران جدی گرفته نمی شود.

در ژنو چه اتفاقی خواهد افتاد؟

یک جلسه طولانی به هیات های مذاکره کننده هسته ای. انتظار این است که ایرانیان با یک پیشنهاد جدید به ژنو بیایند. به همین دلیل ما به پیشنهاد ایران گوش فرا می دهیم و بعد بحث آغاز می شود و پرسش ها مطرح می شوند. سپس زمان ناهار فرا می رسد که در آن فرصت ملاقات های دوجانبه فراهم می شود. تنها راه برای مذاکره، ملاقات دوجانبه است، چرا که نمی توان به طور هم زمان با 7 هیاتی که پای میز مذاکره نشسته اند مذاکره کرد.

معنی نشست محرمانه و دوجانبه احتمالی بین ایرانیان و آمریکایی ها چه خواهد بود؟

به این معنی است که آنها مذاکره را جدی گرفته اند. از سال 2009، ایرانیان به طور کامل از ملاقات دوجانبه با آمریکایی ها سرباززده اند. ما بارها تلاش کردیم این مذاکرات انجام شود اما آنها گفتند اجازه دیدار را ندارند. این یک پیشرفت بسیار مهم خواهد بود که به ظریف و تیم همراه اش اجازه ملاقات با آمریکایی ها داده شده باشد. گفتنی است وندی شرمن، نماینده آمریکا در این مذاکرات خواهد بود.

آمریکا تلاش خواهد کرد که از اهرم تعدیل تحریم ها در مقابل محدودیت های فیزیکی در برنامه های هسته ای ایران استفاده کند و ایرانیان نیز می خواهند بیشترین تحریم ها در مقابل کمترین اعمال محدودیت ها، لغو شوند.

آیا نسبت به توافق امیدوار هستید؟

بنا بر تصور من، بحث های زیادی در تهران جریان دارد. برخی به دنبال یک توافق بزرگ هستند و برخی دیگر همچنان بر این باورند که آمریکا قابل اعتماد نیست و ایران با هر مصالحه ای موافقت کند، آمریکا باز هم درخواست های بیشتری خواهد داشت. به نظر من ایرانیان پیشنهاد متعادلی را در ژنو مطرح می کنند، اما این پیشنهاد از سطح انتظار ما پایین تر خواهد بود. من بر این باورم همین که بتوانیم نشست دیگری را برنامه ریزی کنیم، خوب است. حتی اگر ایرانیان بخواهند امتیازهای زیادی بدهند نیز در نشست اول این رویکرد را نمایان نمی کنند.

شما در مورد اینکه ایران بمب هسته ای می خواهد تردید دارید؟

در مورد اهداف ایران تردیدهایی وجود دارد. تقریبا تمامی طرف های مذاکره کننده هسته ای با ایران بر این باورند که تهران دست کم می خواهد به ظرفیت تولید سلاح هسته ای دست یابد و به این ترتیب گزینه ساخت بمب را در اختیار داشته باشد. نظر شخصی من این است که اگر ایرانیان دریابند که می توانند بدون مجازات بمب هسته ای بسازند، این اقدام را انجام می دهند و به نظر می رسد آنچه که تا کنون ایرانیان را عقب نگاهداشته، تهدید به اقدام نظامی بوده که از سوی تل آویو مطرح می شود.

اسرائیل طرف مذاکره هسته ای با ایران نیست اما به وضوح یک بازیگر مهم شناخته می شود. اسرائیلی ها چه نقشی ایفا می کنند؟

آمریکا همواره اسرائیل و دیگر کشورهای نگران برنامه های هسته ای ایران شامل کشورهای عربی را در مورد روند گفت و گو ها مطلع نگاهداشته اند. این اطلاعات شامل مشورت های قبل  و بعد از مذاکره با ایران می شود. در نهایت ما باید به توافقی با ایران دست یابیم که نه تنها برای آمریکا بلکه برای شرکای اش نیز قابل قبول باشد.

تصور کنید در ماه های پیش رو به توافقی با ایران برسیم، پس از آن چه خواهد شد؟

در صورت توافق؛ مساله اینکه چه کسی باید گام نخست را بردارد، مطرح می شود. روند عادی این است که یک توافق به صورت گام به گام و مرحله بندی شده، پیش برود. این در حالی است که سطح اعتماد بین ایران و طرف های مذاکره کننده هسته ای بسیار پایین است و هیچ طرفی نمی خواهد ابزار تعامل خود را از دست بدهد.

دشوار ترین بخش دستیابی به توافق چیست؟

درگیری بنیادینی بین منافع ملی ایران و آمریکا وجود دارد. آنها می خواهند به ظرفیت تولید سلاح هسته ای دست یابند و ما نمی توانیم آنها را مجاب کنیم که این ایده بدی است. ایران سال هاست که این هدف را دنبال می کند و تنها کاری که ما می توانیم انجام دهیم این است که فشار هماهنگ را بر ایران حفظ کنیم. ما همچنین باید درک کنیم که در پایان راه احتمال توافق شکنی نیز وجود دارد. همانگونه که در سال های 2003 تا 2005، ایرانیان با اروپاییان بر سر محدودیت غنی سازی به توافق رسیدند اما در نهایت این توافق به شکست رسید. بنابراین نباید تصور کرد که توافق با ایران می تواند ابدی و جامع باشد چرا که ایرانیان محاسبات متفاوتی در مورد منافع ملی خود دارند.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

 

 
 
 
نوشته شده در جمعه 26 مهر 1392برچسب:,ساعت 1:12 توسط savalan| |

صفحه قبل 1 ... 2 3 4 5 6 ... 10 صفحه بعد

کپی برداری بدون ذکر منبع غیر مجاز می باشد
www.sharghi.net & www.kafkon.com & www.naztarin.com